Chusta na wiosnę

Zrobiłam chustę... Nie jest to moja pierwsza chusta, ale poprzednie rozeszły się po ludziach. Ta została zrobiona po poprzednim poście robótkowym, gdzie podałam mój ulubiony wzór, a Magda w komentarzach napisała, że spróbuje go wykorzystać w chuście. Pomyślałam sobie, że w zasadzie, czemu nie. I też zaczęłam robić. Oceńcie efekt:

 Chusta ma wymiary 135 x 85 x 85, więc nie jest za duża. Raz: chodziło mi o to, żeby mogła być nie tylko samodzielnym okryciem pleców, ale też jako zamotka pod szyję do kurtki. Dwa: wyrobiłam szarą włóczkę do ostatniego centymetra, ba, prułam kilka razy ostatni rząd i robiłam ściślej, żeby wystarczyło mi włóczki ;) Wzór trochę zmodyfikowałam: dodałam rzędy oczek lewych między powtórzeniami, no i pasy ze wzorem przeplatałam ze ściegiem pończoszniczym.

 Nie wiem, czy to widać, ale oczka zamykające ostatni rząd są robione szarą jaśniejszą włóczką. Bardzo podoba mi się efekt jaki dzięki temu uzyskałam.

 Najbardziej obawiałam się tego, jak rozłożyć oczka przy brzegu robótki i na środku. Szczerze mówiąc uważam, że wyszło świetnie! Jak zwykle więcej czasu zabrało mi zastanawianie się, jak te oczka rozłożyć, niż zrobienie tego potem. Już mnie ręce świerzbią, żeby zrobić następną, podobną chustę, ale po co mi dwie podobne? No, chyba, że tę komuś oddam... 

Przy tej chuście zdarzyło mi się to, czego już dawno nie czułam: miałam trudności z odłożeniem robótki, tak bardzo chciałam się przekonać jak będzie wyglądać po zrobieniu całości... Kiedyś częściej to, co robiłam wywierało na mnie tak duże wrażenie i budziło ciekawość, teraz chyba coraz trudniej te uczucia we mnie wzbudzić. Podobnie mam z książkami: od czasu do czasu jakaś tak mnie zafascynuje, że nie mogę się od niej oderwać - odczuwa to zwykle moja Rodzina, gdy pyta co dziś na obiad, a ja warczę: nic!;) Ale takie książki też trafiają mi się coraz rzadziej... Co to może znaczyć? SKS? 

A jak jest z Waszymi zajęciami: macie takie, od których nic Was nie może oderwać? Co to jest?

Pozdrawiam zaplątana w nową robótkę - Elwidu